Ármann Jakobsson segir:
Ofvitanum kynntist ég þegar ég var barn en las bókina í einu lagi í menntaskóla. Ég held það sé óhjákvæmilegt að heillast fyrst og fremst af stíl Þórbergs þegar maður les Ofvitann í fyrsta skipti, það er vandfundinn mælskari maður á íslenska tungu á 20. öld. Seinna hefur heimspeki sögunnar heillað mig. Hún fjallar um mann sem hugsar í samfélagi sem vill helst ekki hugsa. Þannig skýrist heitið, aðalpersónan (Þórbergur sjálfur) er kallaður ofviti vegna þess að hann hugsar. Þetta er auðvitað sígild aðstaða og á ekki síður við í samfélagi nútímans þar sem heimskan ræður oft ríkjum og þar á ég við verstu tegund heimskunnar og þá sem Þórbergur barðist helst við, en það er heimska af ásettu ráði.